شعر بلوچی

ادبیاتی از باهو کلات(اسلام اباد) مکران               بلوچستان ماتین وطن   

 

 

 ڈ ا  دَیُن ها وتی همقــــطارین بیـــلان 

                                        کـــــه یاد کَنــِت وتی جوریــن حرمانــا

جاه جَنِت پَر وتی ڈیهَی آزگین  ﭨـپّان 

                            که بُــرتَگَنت بدواهشاﮟ مئی کوٹ وکلاتانـــا

تو شـرّ بذان اُ منئ میرین بلــــــوچ

                        که چو سر بساء انت استون بهاری مه کوه ڈاکانا

 چم وشّی بینت په دیمگانی دیما رگامان   

                       و ائیر رچگ گرانی بی بند وکﮉ یا چو بالی کپوتانا

نی تو پکّا بذان که پیش چه آزادیئ پادی توارا

                         ترا مضبوط حرکت لوﭨیت ڈیهی آبادی گون پلگارا

من شّر گندگائُن مئی وتی ماتانی واهگان

                            کــــه چِست بیگائـنـت چــــو بامگواهی نـودانا