به وبلاگ باهوکلات نلینت اسلام اباد خوش آمدید

هوت بیت الله دهقانپور اسلام اباد

به وبلاگ باهوکلات نلینت اسلام اباد خوش آمدید

هوت بیت الله دهقانپور اسلام اباد

شعر بلوچی

ادبیاتی از باهو کلات(اسلام اباد) مکران               بلوچستان ماتین وطن   
 
 

 ڈ ا  دَیُن ها وتی همقــــطارین بیـــلان 

                                        کـــــه یاد کَنــِت وتی جوریــن حرمانــا

جاه جَنِت پَر وتی ڈیهَی آزگین  ﭨـپّان 

                            که بُــرتَگَنت بدواهشاﮟ مئی کوٹ وکلاتانـــا

تو شـرّ بذان اُ منئ میرین بلــــــوچ

                        که چو سر بساء انت استون بهاری مه کوه ڈاکانا

 چم وشّی بینت په دیمگانی دیما رگامان   

                       و ائیر رچگ گرانی بی بند وکﮉ یا چو بالی کپوتانا

نی تو پکّا بذان که پیش چه آزادیئ پادی توارا

                         ترا مضبوط حرکت لوﭨیت ڈیهی آبادی گون پلگارا

من شّر گندگائُن مئی وتی ماتانی واهگان

                            کــــه چِست بیگائـنـت چــــو بامگواهی نـودانا 

شعر از دانشجویان بلوچ ایران در هندوستان

ایران قلب من، بلوچستان دیار من، بلوچی زبان من، این هر سه افتخار من.

 

توضیح: این شعر شعریست بلوچی در مورد دانشجویان بلوچ ایرانی پونا، هندوستان. لازم به ذکر است که تعداد دانشجویان بلوچ ایرانی در پونا بیش از صد نفر میباشد که در رشته های مختلف و در دوره های مختلف مشغول به تحصیل هستند.

امیدوارم که ما دانشجویان ایرانی بتوانیم برای کشور عزیز و مردم شریفمان افتخاری بزرگ بیافرینیم و با کوله باری  از علم و دانش به دیار خود برگشته تا خدمتگزاری برای میهن عزیزمان باشیم.

((شعر را در ادامه مطلب میبینید٪))

ادامه مطلب ...

منی دلءَ سِستءِ کنارهَ دانه گیں          هر گے لاگیں گُشی دیوانگی.

یا هداوندءَ چه هالیں منی سرءَ آتک ایں  آه گنوکءِ بارءَ بندے دلبراهیں

روچ کاهیاں شپ گؤزاں پءَ انتظار     شاموشتگی منءَ تو هو چم قمار

منءَ یلدءَتگی آه سیاه چمءَ پءَ تیابءَ   من نشتءَ گو چاراں آهی راهءِ سرءَ سرابءَ

چو چاراگیںمنءَ روچءِ مرچی          پورءُ آهی دلءَ پءَ ارزان گؤازی

من چوں آه دنیاءِ دپءَ توراں          دلءِ درمانءَ گو پءَ کئے رواں داں

اِه بهار نزاننتءُ لوٹناں کاهیاں  نُهد گواراں قاصد نیاراں تِرَمپ ترمپ هبریں

منی دل لرزی پءَ گلءِ دیدارءَ            جزماں وتی دلءَ  کئے مروچیءَ

هیال کنت نزاں آه جِنِک رنگ کجائیں  چماناں شانک داں گوشے توار کَنت یں

الکءِ نزانت رندءَ منی دلءَیں             نیات گُشی دنیایی شاری مردمیں

محبّت دیرے روت نزانت بجکند کنتءُ  زهیر گُشاں بِلِک انور پءَ مردماںءُ